تأثیر کودهای آلی و بیولوژیک بر خصوصیات کمی و کیفی زیره سبز (Cuminum cyminum L.) در منطقه سیستان

امروزه مشکلات و مسائل ناشی از کاربرد سیستم‌های کشاورزی مرسوم، توجه به جایگزینی کشاورزی ارگانیک را فزونی بخشیده است. به‌منظور بررسی تأثیر کودهای آلی و بیولوژیک بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد اسانس  گیاه دارویی زیره سبز، آزمایشی به‌صورت بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه زابل در سال زراعی 92- 1391 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی در این آزمایش شامل 1- باکتری سودوموناس (Pseudomonas putida) 2- باکتری ازتوباکتر (Azotobacter chroococcum) 3- کمپوست 4- ورمی کمپوست 5- ترکیب سودوموناس و ازتوباتر 6- ترکیب سودوموناس و کمپوست 7- ترکیب سودوموناس و ورمی کمپوست 8- ترکیب ازتوباکتر و کمپوست 9- ترکیب ازتوباکتر و ورمی کمپوست 10- ترکیب کمپوست و ورمی کمپوست و 11- شاهد (بدون هیچ تیمار کودی) بودند. نتایج نشان داد ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته و تعداد دانه در چتر تحت تأثیر کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک افزایش معنی‌داری یافتند. همچنین کاربرد تلفیقی کمپوست و ورمی کمپوست، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را به‎ترتیب 21/90 و 27/59 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک موجب کاهش درصد اسانس گردید به‌طوری‌که تیمار عدم کاربرد کود (شاهد) بالاترین درصد اسانس را به‌خود اختصاص داد. صفات وزن هزار دانه و شاخص برداشت تحت تأثیر کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک قرار نگرفتند؛ لذا با توجه به یافته‌های این تحقیق، تغذیه تلفیقی کودهای بیولوژیک و آلی، به‌خصوص کاربرد توأم کمپوست و ورمی کمپوست جهت افزایش عملکرد و حفظ تولید در درازمدت بدون وجود آلودگی در شرایط مشابه بهتر است.